கோவைப் பூ (101-125)
ஒதுக்கி வைத்தாலும்
வீட்டினுள்
நுழைந்து விளையாடும்
சுழற்காற்றில்
'குப்பை'. (101)
நற்காலைவானின்
அலங்காரமான
நிறப்பாசிகள்-
மேகத்திட்டுகள். (102)
ஓடுகின்ற
வண்டியில்
ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது
மனம்
தொலைக்காட்சிப்
பெட்டி. (103)
தேவையெல்லாம்
முடிந்ததும்
தனித்துவிடப்படுவதில்லையே-
பெட்டிக்குள்
பென்சில். (104)
மோகம்
என்பதெல்லாம்
அதன்
பொருண்மையில் இருக்கின்றது-
மனத்தளவே
வாழ்வு. (105)
தேனீக்கள்
கூட்டமாய்ப்
பறந்து
வந்தது - ஏமாற்றம்
கிளையில்
காகிதப் பூ. (106)
ஓடையின்
ஓரம்
ஓடங்கள்தான்
மிதக்கின்றன
ஓரக்கண்ணில்
நீர். (107)
தூரத்து
இருளில்
மகிழ்ச்சியாக
ஒலியும்-ஒளியும்
எதிரிகளின்
முகவரி? (108)
கண்
தூங்குவதற்கு
இறுக்கமாய்
மூடிக்கொண்டது இமை
நிலத்திற்குள்
'மண்புழு'. (109)
தெறிக்கும்
மழைத்துளிகள்
முள்
நுனியில் வழிந்துபோகின்றன-
தற்கொலையின்
ஊர்வலம். (110)
நிமிர்ந்து
நிற்கும் புல்
நுனியில்
ஒளிரும் பனித்துளி. அட....
எங்கும்
சூரியன்கள். (111)
துரியோதனர்களாயிரம்
மீளா
உறக்கத்தில் கண்ணன்-
பாவம், திரௌபதிகள். (112)
கண்வழிப்படும்
காதல்
காகிதத்தில்
கொண்டுவந்தேன்
ஆழமான
காவியம். (113)
துளிரும்
பசும் இலைகள்
காலத்தோடு
உதிர்ந்துதிரும்-
உயர்
மானிடப் பிறவிகள். (114)
கரையானின்
வீட்டில்
வாழ்கின்றதே
பாம்பு;
அடடா
இருளுக்குள்
விளக்கு. (115)
திரைக்கோழி
கூவும்
பொழுது
புலர வேண்டாமே-
அரசியல்
மன்னர்கள்? (116)
மாடியின்
விளக்கெல்லாம்
அணைந்தால்தான்
குடிசைக்குள் ஒளி-
யானையுண்
விளாங்கனி. (117)
திரைப்படக்
கதைகள்
சிந்திக்க
வேண்டியவைகளே-
வெறும்பால்
தயிராகுமா? (118)
கல்
போட்ட காகம்
குடத்தில்
நிச்சயம் நீர் எடுக்கும்
தேர்வெழுதும்
மாணவன். (119)
தன்னுருவில்
படங்கள்
எதுவுமே
பேசுவதில்லையே-
மழையே
உலகின் உயிர். (120)
கள்ளிச்
செடியில் முள்
சிக்கிக்கொண்டது
நல்லாடை
பதில்சொல்லும்
'ஊழ்வினை'. (121)
தாய்மை
துடிக்கிறது
அணிசெய்கிறது
குரவின் பூ-
கண்களில்
பன்னீர்த்துளி. (122)
பார்வைக்குள்
கோலம்
வேர்வைக்குள்
கவிதை. அடடே....
வற்றிய 'கானல்நீர்'. (123)
தறியில்
நெய்தாலும்
துணிக்குக்
குறியீடு அவசியம்-
ஆற்றிலும்
அளந்துபோடு. (124)
கனவுப்
பல்லக்கில்
நினைவோட
பெரும்போராட்டம்
கருத்துகள்
கருத்துரையிடுக